«ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟ ΜΕ ΧΘΕΣ»

Εν μέσω παρατεταμένης οικονομικής κρίσης και διεθνούς ύφεσης, βασικός μας στόχος είναι να μην επιτρέψουμε αυτή η κρίση να «αγγίξει» μόνο τους εργαζόμενους και να χειροτερέψει σε πραγματικούς πλέον όρους την καθημερινότητα των πολιτών.

Εξ αρχής τονίζαμε ότι η δυσμενής κατάσταση η οποία δημιουργήθηκε εξαιτίας της ασυδοσίας των αγορών που προκάλεσε τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση, δεν θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με λογικές αδράνειας και αμυντικογενούς στάσης.

Κάναμε συνεχώς λόγο για ανάγκη άμεσης παρέμβασης του Κράτους, με πολιτικές ενεργητικού χαρακτήρα, με κανόνες σε όποιες περιπτώσεις η ελεύθερη αγορά τείνει να γίνει ασύδοτη. Οι συνέπειες της αλαζονείας και της ασυδοσίας είναι άκρως δυσμενείς για τους εργαζόμενους και γενικότερα για τα μεσαία και τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.

Σήμερα, λίγο μετά την είσοδο του 2009, οι πρώτες κινήσεις της πολιτείας μας επιτρέπουν να νιώθουμε μέχρι στιγμής δικαιωμένοι. Θεωρούμε ότι δικαιολογημένα μπορούμε μετά τις πρόσφατες εξελίξεις, να υποστηρίξουμε ότι αναθερμαίνονται βάσιμα οι ελπίδες της μεγάλης πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού για την διαμόρφωση μιας άλλης κοινωνικής πολιτικής.

Εκτιμούμε ότι τα νέα δεδομένα του οικονομικού και πολιτικού σκηνικού θα «φρενάρουν», τα «θέλω» και την πολιτική των τραπεζιτών και ειδικά των διορισμένων που πίστεψαν ότι τους διόρισαν για να γίνουν ιδιοκτήτες των τραπεζών και όχι να υπηρετήσουν την ελληνική κοινωνία.

Την πολιτική των τραπεζιτών εκείνων που άφησαν άφωνη την ελληνική κοινωνία με την αρχική άρνηση τους να προσέλθουν στο κάλεσμα της Βουλής, λειτουργώντας ουσιαστικά ως προπομπός του ΣΕΒ ο οποίος, με αφορμή είτε την οικονομική κρίση, είτε τα πρόσφατα γεγονότα μίλησε για συγκυβερνήσεις, στοχεύοντας στην πραγματικότητα στην ποδηγέτηση, στην ισοπέδωση και τελικά στον έλεγχο του πολιτικού συστήματος.

Την πολιτική των διορισμένων τραπεζιτών που άφησαν άφωνη την ελληνική κοινωνία με τις αστρονομικού ύψους αποδοχές, Bonus και Stock Options, ως ανταμοιβή της αντικοινωνικής και αντεργατικής «προσφοράς» τους που έφτασε μέχρι του σημείου να οδηγήσει στις αίθουσες των δικαστηρίων, τον ΟΜΕΔ και την ΟΤΟΕ, με σκοπό την κατάργηση των Κλαδικών Συμβάσεων.

Την πολιτική των διορισμένων τραπεζιτών που, όχι μόνο δημιούργησαν προβλήματα στην διάθεση των 28 δις Ευρώ για την ενίσχυση των μικρομεσαίων, αλλά προχώρησαν εν μέσω οικονομικής κρίσης στην αύξηση των επιτοκίων προκαλώντας και πάλι την Ελληνική κοινωνία.

Μπροστά σ’ αυτά τα δεδομένα, μπροστά στις στοχεύσεις αυτών των συμφερόντων και των τραπεζιτών που δεν κατάφεραν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και προσωρινά αναδιπλώθηκαν μετά τις κυβερνητικές αντιδράσεις, θα πρέπει η Κυβέρνηση, τα πολιτικά κόμματα, εκπρόσωποι εργαζομένων και φορείς, να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, έτσι ώστε να μην επανέλθουμε ποτέ στην προηγούμενη της κρίσης κατάσταση όπου μέσω της αποθέωσης του κέρδους η αλαζονεία και η αδιαλλαξία έγινε καθεστώς.

Αθήνα, 15/01/2009
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΔΑΚΕ – ΕΤΕ