ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ
αλλά και με σκοτεινές μεθόδους της «αγοράς», των υπονοούμενων, των έμμεσων και άμεσων απειλών και των δήθεν προτροπών προς τους εργαζόμενους, όταν οι απεργιακές κινητοποιήσεις έχουν πρωτοφανή επιτυχία όπως αυτή της 6.2.2006.
ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ |
Πρόσκληση για διαπραγματεύσεις |
Αναφερόμενοι στη σχετική πρόσκληση της ΟΤΟΕ, σας ενημερώνουμε για το σκεπτικό με το οποίο έλαβε η τράπεζα την απόφαση να μην εξουσιοδοτήσει κοινό εκπρόσωπο.
Παλαιότερα το ελληνικό τραπεζικό σύστημα ελεγχόταν ιδιοκτησιακά από το Δημόσιο, σχεδόν στο σύνολό του, και η σύναψη ΣΣΕ για την επίλυση των θεμάτων του τραπεζικού κλάδου είχε νόημα. εξάλλου, ήταν εύκολο –λόγω του ενός κύριου μετόχου- να εκπροσωπηθεί τουλάχιστον το 70% του τραπεζικού συστήματος στις σχετικές διαπραγματεύσεις ‘όπως απαιτούσε ο νόμος του 1990, με βάση τα δεδομένα της εποχής. Όμως οι συνθήκες άλλαξαν αφού σήμερα το Δημόσιο έχει σχεδόν αμελητέα άμρση συμμετοχή στη μετοχική σύνθεση της πλειοψηφίας των ελληνικών τραπεζών. Σήμερα οι ξένοι θεσμικοί επενδυτές κατέχουν πάνω από 30%, κατά μέσο όρο, του μετοχικού κεφαλαίου στις μεγαλύτερες από αυτές. Το ιδιοκτησιακό καθεστώς, τα επιχειρησιακά σχέδια και οι χώρες εγκατάστασης κάθε τράπεζας διαφέρουν αισθητά. Οι συνθήκες ανταγωνισμού στο πλήρως διεθνοποιημένο, απελευθερωμένο και εξωστρεφές πλέον τραπεζικό σύστημα, στο οποίο δραστηριοποιούνται οι ελληνικές τράπεζες στην ευρύτερη περιοχή της νοτιανατολικής Ευρώπης, είναι έντονες. Με αυτά τα δεδομένα, ο ορισμός κοινού εκπροσώπου με ενιαία θέση δεν ευνοείται. Τα εργασιακά και κοινωνικά θέματα του κλάδου , περιλαμβανομένων των μισθολογικών, δύσκολα αποτελούν πλέον αντικείμενο κλαδικών ΣΣΕ. Τα θέματα αυτά αντιμετωπίζονται με επιχειρησιακές συμφωνίες κάθε τράπεζας χωριστά, οπωσδήποτε σε συνεργασία με τα συνδικαλιστικά όργανα των εργαζομένων στην κάθε τράπεζα, μέσα στο πλαίσιο των διατάξεων που ισχύουν. Πρόσφατο παράδειγμα τέτοιας συνεργασίας υπήρξε η διετής επιχειρησιακή ΣΣΕ που υπογράφτηκε στην Τράπεζά μας |
Η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών των προερχομένων από τα σπλάχνα της ΕΤΕ, κράτησαν την αξιοπρέπεια και την τιμή τους, αντίθετα με τους γνωστούς «εύκαμπτους μεταξοσκώληκες παντός καιρού» αλλά και ορισμένους «προσκυνημένους» που ανέλαβαν εργολαβικά, «ευγενώς προσφερθέντες» να εφαρμόσουν τις μεθόδους της «αγοράς».
Θα τους αποκαλύψουμε, εάν συνεχίσουν και στην ΑΠΕΡΓΙΑ της 17/2/06.
Όταν αισθάνεσαι ότι απομονώνεσαι, ότι είσαι ένοχος, ότι σ΄ έχουν πιάσει κορόιδο οι ανταγωνιστές σου και οι στόχοι σου πάνε στράφι, ότι δεν βρίσκεις «συνομιλητές ή δεδομένους» τότε σε πιάνει πανικός και αποφασίζεις να κάνεις ότι δεν έχεις κάνει ποτέ.
Απευθύνεσαι στους εργαζόμενους τους οποίους μέχρι χθες θεωρούσες ΑΝΙΚΑΝΟΥΣ, ΑΧΡΗΣΤΟΥΣ, ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ, καταφεύγοντας στους «φωστήρες της αγοράς» κάθε φορά που θέλεις να καλύψεις Διευθυντικές θέσεις με παχυλές αμοιβές.
ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ για λίγο μέχρι να κάνεις την δουλειά σου και μετά «ΧΑΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΚΑΘΡΕΦΤΑΚΙΑ» στους “ιθαγενείς”.
Οι εργαζόμενοι στην ΕΤΕ, γνωρίζουν πια, ότι η Διοίκηση, μόνο με ειλικρίνεια σε όλα τα επίπεδα, μπορεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση του προσωπικού.
Ενέργειες όπως αυτή της υπογραφής Επιχειρησιακής Σύμβασης και σε ένα μήνα, Πρόσκληση για Συμπληρωματική !!!!! μόνο θυμηδία προκαλούν.
Όλα αυτά μόνον κακό κάνουν στην ΕΤΕ, και….
Για τους εργαζόμενους, η ΕΤΕ είναι η ίδια τους η ζωή.
Για κάποιους άλλους, δύο γραμμές στο βιογραφικό τους…
Στις 17/2/06 ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ, ελπίζοντας μέχρι τότε, η Διοίκηση να κάνει, ότι έκαναν όλες οι Διοικήσεις της ΕΤΕ και να μη γράψει το όνομά της με τα πιο ΜΑΥΡΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ στην ιστορία της Εθνικής και στην ψυχή των εργαζομένων της.